Η Ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Μοσχάτου, εορτάζει κάθε χρόνο με ιδιαίτερη λαμπρότητα στις 14 Σεπτεμβρίου, την Ανεύρεση και την Παγκόσμιο ΄Υψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας.              

Όταν η Αγία Ελένη, το 326 μ.Χ. ταξίδεψε στα Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει τον Θεό για τους στρατιωτικούς θριάμβους του γιου της, Μεγάλου Κωνσταντίνου, επιδόθηκε με ιερό ζήλο, στην έρευνα  για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Οι έρευνες στον ισοπεδωμένο πριν από τρεις περίπου αιώνες Γολγοθά, από το κατεστημένο των Γραμματέων και Φαρισαίων, οδήγησαν την Αγία Ελένη στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού, από το χαρακτηριστικό  αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό και μετά από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν οι τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος, αφού έκανε δέηση, άγγιξε πάνω στους τρείς σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης γυναίκας που πρόσφατα είχε πεθάνει και κατά θαυμαστό τρόπο, όταν ήλθε η σειρά να αγγίξει το νεκρό της σώμα,  τον τρίτο σταυρό, που ανήκε πραγματικά στον Κύριο, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε. Στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος, ύψωσε ξανά, μετά από τρείς αιώνες, τον Τίμιο Σταυρό στον Γολγοθά και τον τοποθέτησε προς προσκύνηση και αγιασμό των χριστιανών ολόκληρης της οικούμενης, στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως.

Το 613 μ.Χ, οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα Ιερά Προσκυνήματα και πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας και τον μετέφεραν στη χώρα τους ως πολύτιμο θησαυρό. Εξαιτίας όμως, κάποιων θαυμαστών γεγονότων που συνέβησαν από την αγιαστική χάρη του Σταυρού, τον θεώρησαν μαγικό, σεβάστηκαν το ιερό λάφυρο και τον διαφύλαξαν. Το 629 μ.Χ, ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη, και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.

Τελικά, η Εκκλησία των Ιεροσολύμων, θεώρησε ότι ο Σταυρός του Χριστού, ανήκει σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο και αποφάσισε να τεμαχίσει το Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τεμάχια του Τιμίου Σταυρού, φυλάσσονται και προσκυνούνται αιώνες τώρα, σε όλες τις Ιερές Μονές του Αγίου Όρους αλλά και σε ιστορικά Μοναστήρια της ελληνικής επικράτειας.

Για την ανάμνηση λοιπόν της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, νηστεύουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, και ανήμερα, στις Εκκλησίες μας,  μοιράζεται ο βασιλικός, ώστε οι πιστοί να θυμούνται τον τρόπο που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός, πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Θεάνθρωπος Χριστός. Και οι  Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, επισημαίνουν ότι «η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού είναι ισότιμη με αυτήν της  Μεγάλης  Παρασκευής», αφού και τις δύο αυτές ημέρες τιμούμε εξίσου τα Πάθη και την Σταύρωση του Κυρίου.

Στη χώρα μας, την ημέρα εκείνη, γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα. Οι γεωργοί μας, φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα. Οι ναυτικοί μας συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε», ενώ με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να «πιάνουν» το προζύμι της χρονιάς.

Σας αναμένουμε λοιπόν όλους, να τιμήσουμε στην Ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου και της ευλογημένης Αγίας Μητέρας του Ελένης, την Εορτή  της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας.   

Αρχιμ. Παρθένιος Αμανατίδης



Το διαβάσαμε ΕΔΩ