Γιορτάζει την “Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας” η Κοινωνική Μέριμνα Μοσχάτου!
Ημέρα που γιορτάζουν οι ηλικιωμένοι, ημέρα εορτασμού της Τρίτης Ηλικίας η 1η του Οκτώβρη, εορτή που καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ από το 1990 όχι μόνο προς τιμήν των ηλικιωμένων του κόσμου που συνεχώς αυξάνουν και σύμφωνα με τις στατιστικές μελέτες το 2025 στη χώρα μας την Ελλάδα οι άνω των 65 ετών θα αποτελούν το ¼ του πληθυσμού, καθώς και για την προβολή και επίλυση σοβαρών προβλημάτων των ηλικιωμένων.
Η οικονομική κρίση σπρώχνει όλο και περισσότερους συνταξιούχους ξανά στην αγορά εργασίας και σε μεροκάματα αρκετές φορές τρόμου και πείνας. Ανασφάλεια, έλλειψη ιατρικής περίθαλψης, μοναξιά, κακοποίηση μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα μεγαλύτεροι ηλικιακά συνάνθρωποι μας που σε συνδυασμό με τα προβλήματα που δημιουργεί η φυσική φθορά του χρόνου αρκετές φορές καθίστανται ανυπέρβλητα.
Εμείς σήμερα θα <σταθούμε> στο Φιλανθρωπικό Σωματείο μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα Κοινωνική Μέριμνα Μοσχάτου που παρέχει-από το 1962- προστασία, φιλοξενία, περίθαλψη και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε άπορους μοναχικούς ηλικιωμένους. Και, που ο φωτισμένος Μοσχατιώτης ιδρυτής της αείμνηστος Διονύσιος Θεοφιλάτος ήταν αυτός που με τις πολυετείς και επίμονες ενέργειες του- καθώς και του εν συνόλω Σωματείου- συνέβαλε στην καθιέρωση αυτής της εορτής των γερόντων.
 |
|
Γ. Ιακωβίδη:Η αγαπημένη της γιαγιάς(1893) |
Το ποίημα που ακολουθεί καθώς και ο συνοδευτικός πίνακας ζωγραφικής αφιερώνεται στον εκλεκτό ευπατρίδη Διονύσιο Θεοφιλάτο, στο όραμα του :~ Κανένας Γέρος χωρίς Στέγη Τροφή κι Αγάπη~ και παρακάμπτοντας-ποιητική αδεία- όλους όσους πέρασαν από την Κ. Μ., είτε σαν φιλοξενούμενοι είτε σαν εργαζόμενοι παρέχοντες υπηρεσίες στους παππούδες και τις γιαγιάδες του χώρου, θα < σταθούμε> στους σημερινούς φιλοξενούμενους της Κ. Μέριμνας, τους αφιερώνουμε το κείμενο και τους ευχόμαστε Μακροημέρευση, Χαρά και Αγάπη στην ζωή και την ψυχή τους.
Το Στερνό Παραμύθι.
Πήραν στρατί-στρατί το μονοπάτι
βασιλοπούλες και καλοκυράδες,
από τις ξένες χώρες βασιλιάδες
και καβαλάρηδες επάνω στ’ άτι.
…
Και γύρω στης γιαγιάς μου το κρεβάτι,
ανάμεσα από δυο χλωμές λαμπάδες,
περνούσανε και σαν τραγουδιστάδες
της τραγουδούσαν-ποιος το ξέρει;- κάτι.
…
Κανείς για της γιαγιάς του την αγάπη
δε σκότωσε το Δράκο ή τον Αράπη,
και να της φέρει αθάνατο νερό.
…
Η μάνα μου είχε γονατίσει κάτου`
μ’ απάνω- μια φορά κι έναν καιρό-
ο αρχάγγελος χτυπούσε τα φτερά του.
Ποιητής: Λάμπρος Πορφύρας(1879-1932).
Κοινωνική Μέριμνα Μοσχάτου: Κοραή 40, Μοσχάτο. Για πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις του Σωματείου, βοήθεια και προσφορές προς αυτό περισσότερα στον ιστοχώρο και στο face book του Φιλανθρωπικού Σωματείου στο διαδίκτυο.
Τασσώ Γαΐλα
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια
.
