Άλλος ένας άνθρωπος τσακίστηκε, μέρα μεσημέρι, σε χώρο του έργου ανάπλασης της Παλαιολόγου και συγκεκριμένα στην προέκταση της Ευαγγελιστρίας, ανατολικά. Στο σημείο, η ανάδοχος, είχε πέρυσι ρίξει τσιμέντο. Μπρος στα μάτια των εμβρόντητων περιοίκων, περαστικών και καταστηματαρχών, «έπεσε, ο δόλιος με τα μούτρα», όπως μαρτυρούν και οι αυτόπτες… Την Τρίτη (10/9), δώδεκα και τέταρτο, μεσημεριάτικο, μετά τη βροχή που έριξε τη μέρα εκείνη…
«Σκόνταψε στο φρεάτιο», που έχει αφεθεί να εξέχει πάνω από το τσιμενταρισμένο οδόστρωμα, είπε αυτόπτης. Έτερος, όντας παρών στο περιστατικό, είπε πως στον παθόντα, η γειτονιά έδωσε τις πρώτες βοήθειες, ενώ καταστηματάρχης τον μετέφερε «στο νοσοκομείο με πόνο στο στήθος και στο χέρι». Πεζός, υποστήριξε πως η βροχή είχε καλύψει το καπάκι του φρεατίου, που δεν ήταν πια ορατό, κι έτσι «την πάτησε» και ο παθών, που διπλώθηκε κι έπεσε…
Καταστηματάρχης της Βρασίδου θυμήθηκε πως «πριν ένα μήνα», μπροστά από το μαγαζί του, «μια γυναίκα την πήρε ασθενοφόρο», αφού έπεσε, και «ήταν ένα μήνα νοσοκομείο με σπασμένο χέρι και τραύματα στο κεφάλι». Για να προσθέσει: «Αυτά ζούμε καθημερινά πλέον»…
Τι να πεις και τι να ξαναγράψεις; «Πέφτουν οι πεζοί σαν το χαλάζι», -για να παραφράσουμε τον τίτλο ελληνικής ταινίας-, στα εργοτάξια των έργων, που μία εκτελούνται μία δεν εκτελούνται στον αστικό ιστό της Σπάρτης. Κάθε τόσο συμβαίνουν μικρά ή μεγάλα ατυχήματα σε δημότες, που άλλοτε γίνονται γνωστά άλλοτε όχι, ανάλογα και με την επιθυμία των παθόντων. Το θύμα ζυγίζει και την αρνητική ή θετική δημοσιότητα στο πρόσωπό του… Συμβουλεύεται και δικηγόρο, για τα περαιτέρω. Οι νομικές διαδικασίες είναι μακρόσυρτες και χρονοβόρες. «Ζήσε Μάη μου», αν δικαιωθεί…
Πεζοί προσοχή, και τα μάτια σας δεκατέσσερα…
